Szkolne Koło Wolontariatu w Zespole Szkół Technicznych w Kolbuszowej, zorganizowało zbiórkę nakrętek dla Julii z Domatkowa. U dziewczynki po porodzie stwierdzono wadę, układu nerwowego czego następstwem jest między innymi wodogłowie czy niedowład nóg. Przez okres czterech tygodni zbieraliśmy nakrętki, które uczniowie przynosili do szkoły. Młodzież bardzo aktywnie zaangażowała się w akcję . Pieniądze za zebrane nakrętki, pomogą sfinansować leczenie i sprzęt rehabilitacyjny dla dziewczynki. Zebraliśmy łącznie ponad 37 tysięcy sztuk nakrętek . Liderem zbiórki została klasa 3Dp, kształcąca się w zawodzie technik hotelarstwa i technik usług fryzjerskich. Uczniowie ci zebrali onad 15 tysięcy sztuk. W nagrodę za zaangażowanie i szlachetne serce, otrzymają dodatnie punkty z zachowania. 17 grudnia 2021r. nakrętki dostarczyliśmy do domu Julii.Bardzo serdecznie dziękujemy wszystkim, którzy włączyli się w naszą akcję. Równocześnie informujemy, że zbiórka nakrętek będzie nadal kontynuowana w naszej szkole, ponieważ Julia cały czas potrzebuje wsparcia. Nasza akcja miała na celu pomoc małej Julii, a zarazem przyczyniła się do tego , że zbierając nakrętki dbamy o naszą Ziemię.
Opiekunowie Szkolnego Koła Wolontariatu:
Anna Piątek
Anna Leśniowska-Boroń
W Zespole Szkół Technicznych im. Bohaterów Września 1939 r. w Kolbuszowej został ogłoszony konkurs, którego celem było wykonanie kartki lub stroika zgodnie z tradycją Świąt Bożego Narodzenia. W ramach kształcenia kulturowego uczniowie mogli poznać wartości uniwersalne i narodowe, a także budować własny system wartości. Kategorie konkursu były 2: stroik świąteczny i kartka świąteczna.
Jury w składzie : Jolanta Zwolska, Elżbieta Czerebkowska, Anna Piątek, Jacek Kocur oraz 4 uczniów, w tym przedstawiciele Samorządu Szkolnego przyznało następujące miejsca:
kategoria: stroik świąteczny:
kategoria: kartka świąteczna:
Wszystkim nagrodzonym gratulujemy i informujemy, że uczniowie otrzymają dyplomy pamiątkowe oraz punkty dodatnie.
Organizatorzy:
Anna Piątek
Jolanta Zwolska
Jacek Kocur
W ramach pomocy Mikołajkowo- świątecznej, Szkolne Koło Wolontariatu w Zespole Szkół Technicznych im. Bohaterów Września 1939 r. w Kolbuszowej, zorganizowało zbiórkę dla nieuleczalnie chorych dzieci z Podkarpackiego Hospicjum. Przez 2 tygodnie uczniowie, rodzice, auczyciele i pracownicy szkoły, przynosili rzeczy, które są im najbardziej potrzebne. Lista dostępna była na plakatach w szkole oraz na stronie internetowej. Można było też ofiarować pieniądze za , które po konsultacji z pracownikami placówki, zostały zakupione między innymi pieluchy specjalistyczne, ubranka oraz środki do pielęgnacji. Zebraliśmy sporo produktów żywnościowych , ubranek, zabawek i maskotek, spełniając tym samym małe skromne marzenia tych dzieci. Wszystkie podarunki zapakowaliśmy w pudełka, segregując asortymentowo, a następnie opakowaliśmy w papier prezentowy tak, by były gotowe do transportu. Prezenty zawieźliśmy do Hospicjum w towarzystwie naszego szkolnego Świętego ikołaja. W tę rolę wcielił się wolontariusz - uczeń Krzysztof z klasy III Cg. dowód naszej wdzięczności za wsparcie całej akcji, uczennice klasy IV E upiekły ierniczki i obdarowały nimi Darczyńców. Bardzo serdecznie dziękujemy wszystkim, którzy wsparli naszą akcję, a tym samym sprawili radość ciężko chorym dzieciom.
Warto pomagać, bo dobro powraca.
Koordynatorzy akcji :
Anna Piątek
Marta Borek
W dniach 9 -11 XII 2021 r. 46 uczniów i 4 opiekunów ZST udało się na trzydniową wycieczkę do Warszawy, w ramach ministerialnego programu Poznaj Polskę. Od początku wyprawy towarzyszyła nam pani pilot i przewodnik dr Małgorzata Skulimowska z Biura turystycznego Tramp. Po przyjeździe do Warszawy zwiedziliśmy Wilanów, siedzibę Jana III Sobieskiego. Komnaty pałacowe dosłownie zapierały dech w piersi i wprowadziły nas w nastrój królewskiej Warszawy. Następnie spotkaliśmy przewodnika z Warszawy, pana Marcina Boruckiego, który niezwykle interesująco opowiadał nam historie związane z historycznym zespołem miasta wraz z traktem królewskim. Muzeum Zamek Królewski zwiedzaliśmy w grupach 15 osobowych, słuchając prelekcji miejscowych przewodników. Pierwszy dzień zakończył się smaczną obiadokolacją, w hotelu Campanille Premierre Class na ulicy Towarowej, a następnie zakwaterowaliśmy się w dwu i trzyosobowych pokojach. Doskonała lokalizacja hotelu, blisko centrum, pozwalała wykorzystać optymalnie czas na zwiedzanie tego pięknego miasta.
Drugi dzień był ukierunkowany na rozbudzanie uczuć patriotycznych i okazał się pełen wzruszających przeżyć. Rano spotkaliśmy się z warszawskim przewodnikiem, który w autobusie opowiadał historie miasta i mijanych budowli. Po dotarciu na Cmentarz Wojskowy na Powązkach, chodziliśmy alejkami wspominając żołnierzy walczących w Bitwie Warszawskiej, żołnierzy Szarych Szeregów, ofiary zbrodni katyńskiej i wielu innych, którzy swoje życie poświęcili, abyśmy mogli żyć w wolnej Ojczyźnie. Szczególny hołd oddaliśmy naszemu krajanowi Jankowi Bytnarowi i jego kolegom z Batalionu Zośka, przypominając historie bitwy pod Arsenałem. Dużo wzruszeń dostarczyły nam również krzyże stojące na tzw. Łączce, gdzie odnaleziono szczątki zmordowanych tzw. Żołnierzy Wyklętych. Przy okazji nauczyciele towarzyszący młodzieży opowiedzieli historię Józefa Batorego ur. 20 lutego 1914 w Weryni,– kapitana Wojska Polskiego, żołnierza ZWZ-AK, szefa łączności zewnętrznej IV Zarządu Głównego Zrzeszenia Wolność i Niezawisłość. Aresztowany przez funkcjonariuszy MBP został poddany trzyletniemu brutalnemu śledztwu prowadzonemu pod bezpośrednim nadzorem NKWD. W dniu 14 października 1950 został skazany na dwukrotną karę śmierci na mocy wyroku Wojskowego Sądu Rejonowego w Warszawie. Józef Batory został zamordowany strzałem w tył głowy 1 marca 1951 w więzieniu mokotowskim, wraz z innymi oficerami, członkami IV zarządu WiN. Zatrzymaliśmy się również przy pomniku ku czci ofiar katastrofy polskiego Tu-154 w Smoleńsku. Przypomnieliśmy sylwetkę Gen. Bronisława Kwiatkowskiego, pochodzącego z Raniżowa, który przed laty gościł w naszej szkole. Niestety On również zginął w tej przerażającej katastrofie. Podczas spaceru po cmentarzu pan Przewodnik opowiadał historie wielu osób związanych ze światem kultury, nauki, sportu i polityki.
Następnie kontynuowaliśmy naszą wędrówkę martyrologiczną kierując się na Pawiak. Przewodnik przedstawił historię budowy tego najpierw carskiego a później największego niemieckiego więzienia politycznego na terytorium okupowanej Polski. Według szacunków historyków od 2 października 1939 do 21 sierpnia 1944 przez Pawiak przeszło ok. 100 tys. osób, z czego ok. 37 tys. zostało zamordowanych, a ok. 60 tys. wywieziono w 95 transportach do obozów koncentracyjnych, innych miejsc odosobnienia lub do pracy przymusowej. I tu znowu wróciliśmy do historii Janka Bytnara – znaleźliśmy nawet jego świadectwo w udostępnionych gablotach i przypomnieliśmy sobie, iż w wyniku współdziałania komórki więziennej na Pawiaku z wolnością odbyła się akcja pod Arsenałem, podczas której 26 marca 1943 r odbito Janka Bytnara „Rudego”, dowódcę Hufca „Południe” oraz 20 innych więźniów przewożonych z siedziby Gestapo w al. Szucha 25 na Pawiak. Tego bohaterskiego czynu dokonał specjalny Oddział Grup Szturmowych Szarych Szeregów. W nastrój zadumy, wręcz przerażenia wprowadziły nas grypsy więźniów i więźniarek, przebywających w tym strasznym miejscu nawet trzy lata. Teksty te, odczytane przez aktorów, wysłuchaliśmy w jednej z cel w półmroku. Niejeden z nas ukradkiem wycierał łzy wzruszenia.
W takim pełnym poruszenia i zadumy nastroju udaliśmy się do kolejnego muzeum, obrazującego tragizm II wojny światowej, do Muzeum Powstania Warszawskiego. Tutaj zostaliśmy wyposażeni w mapki z punktami oraz audioguidy, dostarczające nam informacji na temat historii i działalności Polskiego Państwa Podziemnego oraz przerażającej historii Powstania Warszawskiego. Młodzież z uwagą oglądała wszystkie ekspozycje ale szczególnie zainteresowała ich wystawa przedstawiająca walkę i codzienność powstania na tle okupacji. Przypomnieliśmy sobie lekcje historii z okresu powojennego terroru komunistycznego, bardzo wzruszyły nas losy powstańców w PRL-u. Chętnie też korzystaliśmy z możliwości jakie dają nowoczesne techniki audiowizualne co znacznie wzbogacało poznawane wydarzenia.
Ten wzruszający, pełen patriotycznych przeżyć dzień, zakończyliśmy wizytą na tarasie widokowym Pałacu Kultury i Nauki, skąd oglądaliśmy barwną panoramę Warszawy. Do Hotelu wróciliśmy spacerem, podczas którego podziwialiśmy świąteczne instalacje na ulicach Warszawy. Mieliśmy też okazję podziwiać nocną rozświetloną architekturę stolicy.
W ostatni dzień naszego pobytu udaliśmy się do Łazienek Królewskich, gdzie spacerując alejkami parku wysłuchaliśmy historii genezy powstania zespołu pałacowo-ogrodowego, założonego w XVIII wieku przez Stanisława Augusta Poniatowskiego. Następnie weszliśmy do budynku, tzw. Pomarańczarni, gdzie znajduje się stała ekspozycja rzeźb gipsowych i marmurowych pochodzących m.in. z kolekcji Stanisława Augusta, które ocalały podczas II wojny światowej. Pomarańczarnię zbudowano jako miejsce do przechowywania drzew pomarańczowych, które latem zdobiły ogrody. We wschodnim skrzydle budynku mieści się unikatowy w skali światowej teatr dworski -„stanisławowski”, w którym może zmieścić się 200 widzów. Dowiedzieliśmy się, że od 2017 teatr jest jedną ze scen warszawskich Polskiej Opery Królewskiej. Mieliśmy szczęście, gdyż udało nam się zobaczyć próbę przygotowywanej operetki. Okazało się że wśród młodzieży jest wielu melomanów.
W parku młodzież wykorzystała świeży śnieg i zabawie w śnieżki nie było końca. Wielu uczniów zaprzyjaźniło się z wiewiórkami, pawiami i gołębiami, które chętnie wyjadały z ręki przyniesione przez nas orzeszki.
Kolejnym celem naszej podróży było nowoczesne Centrum Nauki Kopernik.
Odwiedza nas 957 gości oraz 0 użytkowników.