W dniu 2 Marca w naszej szkole odbył się uroczysty apel Poświęcony Pamięci Żołnierzom Wyklętym. Naszym honorowym gościem był świadek historii Pan Franciszek Batory, brat Józefa Batorego, szefa łączności wewnętrznej IV Zarządu Głównego Wolność i Niezawisłość. Za działalność antykomunistyczną Wojskowy Sąd Rejonowy w Warszawie skazał na dwukrotną karę śmierci Pana Józefa Batorego. Wyrok wykonano 1 marca 1951 w więzieniu Mokotowskim .
Apel otworzyła Pani Dyrektor Grażyna Pełka, która przywołując słowa Tadeusza Porayskiego, więźnia Mokotowa, wprowadziła nas w klimat uroczystości.
Następnie młodzież z kl. 1E w okolicznościowym występie, w przejmującej scenerii, przypomniała tragiczne losy tych polskich patriotów. W krótkich słowach przedstawili sylwetki wielu żołnierzy niezłomnych oraz literaturę, która jest Im poświęcona. Występ zakończył się deklaracją „My jesteśmy młodzi Polacy , znamy naszą historię i będziemy ją dalej pielęgnować. Nigdy nie zapomnimy o Naszych Walecznych Przodkach, tych którzy Rzeczpospolitej poprzysięgali wierność i za nią walczyli”. Następnie zabrał głos pan Franciszek Batory, świadek procesu IV Zarządu Głównego WiN w Warszawie, który pogratulował młodzieży zaangażowania w kultywowanie pamięci o tych najwierniejszych synach narodu. Zwrócił uwagę na to, iż przez wiele dziesięcioleci, w czasach komunizmu, nie wolno było wspominać o Żołnierzach Niezłomnych, a nawet do tej pory wielu członków rodzin poszukuje Ich miejsca spoczynku. Ksiądz Proboszcz Lucjan Szumierz podkreślił znaczenie takich spotkań w procesie kształtowania tożsamości narodowej Polaków.
Następnie nasz Gość udał się na spotkanie z klasami drugimi Technikum, które aktualnie na lekcjach zapoznają się z wydarzeniami historii najnowszej Polski. Tam Pan Franciszek szczegółowo przedstawił sylwetkę swojego brata, który podczas trzyletniego więzienia był bity, zastraszany, głodzony torturowany a następnie po haniebnym wyroku zamordowany strzałem w potylicę. Pan Franciszek przypomniał również sylwetkę Łukasza Cieplińskiego, Prezesa IV Komendy Zrzeszenia WiN oraz zacytował jego grypsy więzienne adresowane do rodziny z mokotowskiego więzienia. Na koniec Pan Batory zwrócił się do młodzieży z apelem o przechowywanie pamięci o tych , którzy pozostali swoim ideałom do końca.